Reconstruction:Proto-West Germanic/liggjan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *ligjaną.
Verb
*liggjan[1]
Inflection
| Strong class 5 j-present | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *liggjan | |
| 1st sg. past | *lag | |
| 3rd pl. past | *lāgun | |
| Past ptcple | *legan | |
| Infinitive | *liggjan | |
| Genitive infin. | *liggjannjas | |
| Dative infin. | *liggjannjē | |
| Instrum. infin. | *liggjannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *liggju | *lag |
| 2nd singular | *ligiʀi | *lāgī |
| 3rd singular | *ligidi | *lag |
| 1st plural | *liggjum | *lāgum |
| 2nd plural | *ligid | *lāgud |
| 3rd plural | *liggjand | *lāgun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *liggjē | *lāgī |
| 2nd singular | *liggjēs | *lāgī |
| 3rd singular | *liggjē | *lāgī |
| 1st plural | *liggjēm | *lāgīm |
| 2nd plural | *liggjēþ | *lāgīd |
| 3rd plural | *liggjēn | *lāgīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *ligi | |
| Plural | *ligid | |
| Present | Past | |
| Participle | *liggjandī | *legan |
Derived terms
Descendants
- Old English: liċġan
- Old Frisian: lidzia
- Old Saxon: liggian
- Old Dutch: liggen
- Old High German: ligen, liggen, licken
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 51: “PWGmc *[ligʲgʲan]”