Schlechtmacher
German
Etymology
schlechtmachen (“to badmouth”) + -er
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃlɛçtmaxɐ/
- Hyphenation: Schlecht‧ma‧cher
Noun
Schlechtmacher m (strong, genitive Schlechtmachers, plural Schlechtmacher, feminine Schlechtmacherin)
- agent noun of schlechtmachen
Declension
Declension of Schlechtmacher [masculine, strong]