an den Pranger stellen
German
Etymology
Literally, “to put to the pillory”.
Verb
an den Pranger stellen (weak, third-person singular present stellt an den Pranger, past tense stellte an den Pranger, past participle an den Pranger gestellt, auxiliary haben)
- (idiomatic) to publicly denounce
Conjugation
Conjugation of an den Pranger stellen (weak, auxiliary haben)
| infinitive | an den Pranger stellen | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | an den Pranger stellend | ||||
| past participle | an den Pranger gestellt | ||||
| zu-infinitive | an den Pranger zu stellen | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich stelle an den Pranger | wir stellen an den Pranger | i | ich stelle an den Pranger | wir stellen an den Pranger |
| du stellst an den Pranger | ihr stellt an den Pranger | du stellest an den Pranger | ihr stellet an den Pranger | ||
| er stellt an den Pranger | sie stellen an den Pranger | er stelle an den Pranger | sie stellen an den Pranger | ||
| preterite | ich stellte an den Pranger | wir stellten an den Pranger | ii | ich stellte an den Pranger1 | wir stellten an den Pranger1 |
| du stelltest an den Pranger | ihr stelltet an den Pranger | du stelltest an den Pranger1 | ihr stelltet an den Pranger1 | ||
| er stellte an den Pranger | sie stellten an den Pranger | er stellte an den Pranger1 | sie stellten an den Pranger1 | ||
| imperative | stell an den Pranger (du) stelle an den Pranger (du) |
stellt an den Pranger (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Subordinate-clause forms of an den Pranger stellen (weak, auxiliary haben)
| indicative | subjunctive | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present | dass ich an den Pranger stelle | dass wir an den Pranger stellen | i | dass ich an den Pranger stelle | dass wir an den Pranger stellen |
| dass du an den Pranger stellst | dass ihr an den Pranger stellt | dass du an den Pranger stellest | dass ihr an den Pranger stellet | ||
| dass er an den Pranger stellt | dass sie an den Pranger stellen | dass er an den Pranger stelle | dass sie an den Pranger stellen | ||
| preterite | dass ich an den Pranger stellte | dass wir an den Pranger stellten | ii | dass ich an den Pranger stellte1 | dass wir an den Pranger stellten1 |
| dass du an den Pranger stelltest | dass ihr an den Pranger stelltet | dass du an den Pranger stelltest1 | dass ihr an den Pranger stelltet1 | ||
| dass er an den Pranger stellte | dass sie an den Pranger stellten | dass er an den Pranger stellte1 | dass sie an den Pranger stellten1 | ||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Composed forms of an den Pranger stellen (weak, auxiliary haben)
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | ||
| indicative | ich habe an den Pranger gestellt | wir haben an den Pranger gestellt | subjunctive | ich habe an den Pranger gestellt | wir haben an den Pranger gestellt |
| du hast an den Pranger gestellt | ihr habt an den Pranger gestellt | du habest an den Pranger gestellt | ihr habet an den Pranger gestellt | ||
| er hat an den Pranger gestellt | sie haben an den Pranger gestellt | er habe an den Pranger gestellt | sie haben an den Pranger gestellt | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | ich hatte an den Pranger gestellt | wir hatten an den Pranger gestellt | subjunctive | ich hätte an den Pranger gestellt | wir hätten an den Pranger gestellt |
| du hattest an den Pranger gestellt | ihr hattet an den Pranger gestellt | du hättest an den Pranger gestellt | ihr hättet an den Pranger gestellt | ||
| er hatte an den Pranger gestellt | sie hatten an den Pranger gestellt | er hätte an den Pranger gestellt | sie hätten an den Pranger gestellt | ||
| future i | |||||
| infinitive | an den Pranger stellen werden | subjunctive i | ich werde an den Pranger stellen | wir werden an den Pranger stellen | |
| du werdest an den Pranger stellen | ihr werdet an den Pranger stellen | ||||
| er werde an den Pranger stellen | sie werden an den Pranger stellen | ||||
| indicative | ich werde an den Pranger stellen | wir werden an den Pranger stellen | subjunctive ii | ich würde an den Pranger stellen | wir würden an den Pranger stellen |
| du wirst an den Pranger stellen | ihr werdet an den Pranger stellen | du würdest an den Pranger stellen | ihr würdet an den Pranger stellen | ||
| er wird an den Pranger stellen | sie werden an den Pranger stellen | er würde an den Pranger stellen | sie würden an den Pranger stellen | ||
| future ii | |||||
| infinitive | an den Pranger gestellt haben werden | subjunctive i | ich werde an den Pranger gestellt haben | wir werden an den Pranger gestellt haben | |
| du werdest an den Pranger gestellt haben | ihr werdet an den Pranger gestellt haben | ||||
| er werde an den Pranger gestellt haben | sie werden an den Pranger gestellt haben | ||||
| indicative | ich werde an den Pranger gestellt haben | wir werden an den Pranger gestellt haben | subjunctive ii | ich würde an den Pranger gestellt haben | wir würden an den Pranger gestellt haben |
| du wirst an den Pranger gestellt haben | ihr werdet an den Pranger gestellt haben | du würdest an den Pranger gestellt haben | ihr würdet an den Pranger gestellt haben | ||
| er wird an den Pranger gestellt haben | sie werden an den Pranger gestellt haben | er würde an den Pranger gestellt haben | sie würden an den Pranger gestellt haben | ||