arrodillar
Spanish
Etymology
Etymology tree
From a- (state-entering prefix) + rodilla (“knee”) + -ar (first conjugation infinitive suffix).
Verb
arrodillar (first-person singular present arrodillo, first-person singular preterite arrodillé, past participle arrodillado)
Conjugation
Conjugation of arrodillar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of arrodillar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive arrodillar | dative | arrodillarme | arrodillarte | arrodillarle, arrodillarse | arrodillarnos | arrodillaros | arrodillarles, arrodillarse |
| accusative | arrodillarme | arrodillarte | arrodillarlo, arrodillarla, arrodillarse | arrodillarnos | arrodillaros | arrodillarlos, arrodillarlas, arrodillarse | |
| with gerund arrodillando | dative | arrodillándome | arrodillándote | arrodillándole, arrodillándose | arrodillándonos | arrodillándoos | arrodillándoles, arrodillándose |
| accusative | arrodillándome | arrodillándote | arrodillándolo, arrodillándola, arrodillándose | arrodillándonos | arrodillándoos | arrodillándolos, arrodillándolas, arrodillándose | |
| with informal second-person singular tú imperative arrodilla | dative | arrodíllame | arrodíllate | arrodíllale | arrodíllanos | not used | arrodíllales |
| accusative | arrodíllame | arrodíllate | arrodíllalo, arrodíllala | arrodíllanos | not used | arrodíllalos, arrodíllalas | |
| with informal second-person singular vos imperative arrodillá | dative | arrodillame | arrodillate | arrodillale | arrodillanos | not used | arrodillales |
| accusative | arrodillame | arrodillate | arrodillalo, arrodillala | arrodillanos | not used | arrodillalos, arrodillalas | |
| with formal second-person singular imperative arrodille | dative | arrodílleme | not used | arrodíllele, arrodíllese | arrodíllenos | not used | arrodílleles |
| accusative | arrodílleme | not used | arrodíllelo, arrodíllela, arrodíllese | arrodíllenos | not used | arrodíllelos, arrodíllelas | |
| with first-person plural imperative arrodillemos | dative | not used | arrodillémoste | arrodillémosle | arrodillémonos | arrodillémoos | arrodillémosles |
| accusative | not used | arrodillémoste | arrodillémoslo, arrodillémosla | arrodillémonos | arrodillémoos | arrodillémoslos, arrodillémoslas | |
| with informal second-person plural imperative arrodillad | dative | arrodilladme | not used | arrodilladle | arrodilladnos | arrodillaos | arrodilladles |
| accusative | arrodilladme | not used | arrodilladlo, arrodilladla | arrodilladnos | arrodillaos | arrodilladlos, arrodilladlas | |
| with formal second-person plural imperative arrodillen | dative | arrodíllenme | not used | arrodíllenle | arrodíllennos | not used | arrodíllenles, arrodíllense |
| accusative | arrodíllenme | not used | arrodíllenlo, arrodíllenla | arrodíllennos | not used | arrodíllenlos, arrodíllenlas, arrodíllense | |
Derived terms
Further reading
- “arrodillar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024