bæria

Old Swedish

Etymology

From Old Norse berja, from Proto-Germanic *barjaną.

Verb

bæria

  1. to beat, strike

Conjugation

Conjugation of bæria (weak)
present past
infinitive bæria
participle bæriandi, bæriande barþer
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk bær bæri, bære barþi, barþe barþi, barþe
þū bær bæri, bære bær barþi, barþe barþi, barþe
han bær bæri, bære barþi, barþe barþi, barþe
vīr bærium, bæriom bærium, bæriom bærium, bæriom barþum, barþom barþum, barþom
īr bærin bærin bærin barþin barþin
þēr bæria bærin barþu, barþo barþin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk bærs bæris barþis, -es barþis, -es
þū bærs bæris barþis, -es barþis, -es
han bærs bæris barþis, -es barþis, -es
vīr bæriums, -ioms bæriums, -ioms barþums, -oms barþums, -oms
īr bærins bærins barþins barþins
þēr bærias bærins barþus, -os barþins