błąkanina

See also: błąkaniną

Polish

Etymology

From błąkanie +‎ -ina. First attested in 1638.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɔŋ.kaˈɲi.na/
  • Rhymes: -ina
  • Syllabification: błą‧ka‧ni‧na

Noun

błąkanina f

  1. itinerancy, wandering, straying
    Synonyms: tułaczka, włóczęga

Declension

Declension of błąkanina
singular
nominative błąkanina
genitive błąkaniny
dative błąkaninie
accusative błąkaninę
instrumental błąkaniną
locative błąkaninie
vocative błąkanino
noun
verb

References

  1. ^ Wiesław Morawski (4 July 2007) “BŁĄKANINA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. ^ błąkanina in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.