błonicowy

Polish

Etymology

From błonica +‎ -owy. First attested in 1860.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɔ.ɲiˈt͡sɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bło‧ni‧co‧wy

Adjective

błonicowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (pathology, relational) diphtherial
    Synonym: błoniczy
    bakterie błonicowe ― diphtherial bacteria

Declension

Declension of błonicowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative błonicowy błonicowa błonicowe błonicowi błonicowe
genitive błonicowego błonicowej błonicowego błonicowych
dative błonicowemu błonicowej błonicowemu błonicowym
accusative błonicowego błonicowy błonicową błonicowe błonicowych błonicowe
instrumental błonicowym błonicową błonicowym błonicowymi
locative błonicowym błonicowej błonicowym błonicowych
adjectives
nouns

References

  1. ^ Tygodnik Lekarski‎[1], number R. 4, nr 37, 1860, page 325
  2. ^ błonicowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.