błoniczy

Polish

Etymology

From błonica +‎ -y. First attested in 1860.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɔˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: bło‧ni‧czy

Adjective

błoniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (pathology, relational) diphtherial
    Synonym: błonicowy
    bakterie błonicze ― diphtherial bacteria

Declension

Declension of błoniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative błoniczy błonicza błonicze błoniczy błonicze
genitive błoniczego błoniczej błoniczego błoniczych
dative błoniczemu błoniczej błoniczemu błoniczym
accusative błoniczego błoniczy błoniczą błonicze błoniczych błonicze
instrumental błoniczym błoniczą błoniczym błoniczymi
locative błoniczym błoniczej błoniczym błoniczych
adjectives
nouns

References

  1. ^ Encyklopedyja powszechna: Bol.-Cec. 1860‎[1] (in Polish), 1860, page 384‎[2]
  2. ^ błoniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.