barbar

See also: Barbar, barbár, and bàrbar

Catalan

Pronunciation

Verb

barbar (first-person singular present barbo, first-person singular preterite barbí, past participle barbat)

  1. to beard (to grow hair on the chin and jaw)

Conjugation

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbarbar]

Noun

barbar m anim

  1. barbarian
  2. philistine (uncultured person)

Declension

Danish

Etymology

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, strange).

Pronunciation

  • IPA(key): /barbaːr/, [b̥ɑˈb̥ɑːˀ]

Noun

barbar c (singular definite barbaren, plural indefinite barbarer)

  1. barbarian (an uncivilized person)

Inflection

Declension of barbar
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative barbar barbaren barbarer barbarerne
genitive barbars barbarens barbarers barbarernes

Indonesian

Etymology

From Dutch barbaar, from Middle Dutch barbaer, from barbarien, from Old French barbare, from Latin barbarus, from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros). Cognate of Arabic بَرْبَر (barbar).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbarbar]
  • Hyphenation: bar‧bar

Adjective

barbar (comparative lebih barbar, superlative paling barbar)

  1. barbaric, uncivilized, uncultured or uncouth

Noun

barbar (plural barbar-barbar)

  1. barbarian

Further reading

Norwegian Bokmål

Etymology

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange).

Noun

barbar m (definite singular barbaren, indefinite plural barbarer, definite plural barbarene)

  1. a barbarian

Derived terms

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange).

Noun

barbar m (definite singular barbaren, indefinite plural barbarar, definite plural barbarane)

  1. a barbarian

Derived terms

References

Romanian

Etymology

Borrowed from French barbare. Doublet of varvar.

Noun

barbar m (plural barbari, feminine equivalent barbară)

  1. barbarian

Declension

Declension of barbar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative barbar barbarul barbari barbarii
genitive-dative barbar barbarului barbari barbarilor
vocative barbarule barbarilor

Serbo-Croatian

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, strange).

Pronunciation

  • IPA(key): /bǎrbar/
  • Hyphenation: bar‧bar

Noun

bàrbar m anim (Cyrillic spelling ба̀рбар)

  1. barbarian

Declension

Declension of barbar
singular plural
nominative barbar barbari
genitive barbara barbara
dative barbaru barbarima
accusative barbara barbare
vocative barbare barbari
locative barbaru barbarima
instrumental barbarom barbarima

References

  • barbar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Spanish

Etymology

From barba +‎ -ar.

Pronunciation

  • IPA(key): /baɾˈbaɾ/ [baɾˈβ̞aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: bar‧bar

Verb

barbar (first-person singular present barbo, first-person singular preterite barbé, past participle barbado)

  1. (intransitive) to beard (to grow hair on the chin and jaw)

Conjugation

Further reading

Swedish

Etymology

From Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros).

Noun

barbar c

  1. barbarian (an uncivilized person)

Declension

Turkish

Etymology

Borrowed from French barbare, from Medieval Latin barbarinus (Berber, pagan, Saracen, barbarian), from Latin barbaria (foreign country), from barbarus (foreigner, savage), from Ancient Greek βάρβαρος (bárbaros, foreign, non-Greek, strange), possibly onomatopoeic.

Pronunciation

  • IPA(key): /baɾˈbaɾ/
  • Audio:(file)

Adjective

barbar

  1. barbarian (uncivilized)

Declension

Predicative forms of barbar
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) barbarım barbar mıyım?
sen (you are) barbarsın barbar mısın?
o (he/she/it is) barbar / barbardır barbar mı?
biz (we are) barbarız barbar mıyız?
siz (you are) barbarsınız barbar mısınız?
onlar (they are) barbar(lar) barbar(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) barbardım barbar mıydım?
sen (you were) barbardın barbar mıydın?
o (he/she/it was) barbardı barbar mıydı?
biz (we were) barbardık barbar mıydık?
siz (you were) barbardınız barbar mıydınız?
onlar (they were) barbardılar barbar mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) barbarmışım barbar mıymışım?
sen (you were) barbarmışsın barbar mıymışsın?
o (he/she/it was) barbarmış barbar mıymış?
biz (we were) barbarmışız barbar mıymışız?
siz (you were) barbarmışsınız barbar mıymışsınız?
onlar (they were) barbarmışlar barbar mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) barbarsam barbar mıysam?
sen (if you) barbarsan barbar mıysan?
o (if he/she/it) barbarsa barbar mıysa?
biz (if we) barbarsak barbar mıysak?
siz (if you) barbarsanız barbar mıysanız?
onlar (if they) barbarsalar barbar mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.