beleidigend

German

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈlaɪ̯dɪɡn̩t/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧lei‧di‧gend

Participle

beleidigend

  1. present participle of beleidigen; offending, offensive

Declension

Positive forms of beleidigend (uncomparable)
number & gender singular plural
masculine feminine neuter
predicative er ist beleidigend sie ist beleidigend es ist beleidigend sie sind beleidigend
strong declension
(without article) 		nominative beleidigender beleidigende beleidigendes beleidigende
genitive beleidigenden beleidigender beleidigenden beleidigender
dative beleidigendem beleidigender beleidigendem beleidigenden
accusative beleidigenden beleidigende beleidigendes beleidigende
weak declension
(with definite article) 		nominative der beleidigende die beleidigende das beleidigende die beleidigenden
genitive des beleidigenden der beleidigenden des beleidigenden der beleidigenden
dative dem beleidigenden der beleidigenden dem beleidigenden den beleidigenden
accusative den beleidigenden die beleidigende das beleidigende die beleidigenden
mixed declension
(with indefinite article) 		nominative ein beleidigender eine beleidigende ein beleidigendes (keine) beleidigenden
genitive eines beleidigenden einer beleidigenden eines beleidigenden (keiner) beleidigenden
dative einem beleidigenden einer beleidigenden einem beleidigenden (keinen) beleidigenden
accusative einen beleidigenden eine beleidigende ein beleidigendes (keine) beleidigenden

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.