biðjast

Icelandic

Etymology

From biðja (“to pray; to ask”) +‎ -st.

Verb

biðjast

  1. ask [with genitive]
  2. pray [with genitive]
  3. request [with genitive]

Conjugation

biðjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að
supine sagnbót beðist
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 biðjandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég biðst baðst biðjist bæðist
þú biðst baðst biðjist bæðist
hann, hún, það biðst baðst biðjist bæðist
plural við biðjumst báðumst biðjumst bæðumst
þið biðjist báðust biðjist bæðust
þeir, þær, þau biðjast báðust biðjist bæðust
imperative boðháttur
singular þú biðst (þú), biðstu
plural þið biðjist (þið), biðjisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.