biedniacki

Polish

Etymology

From biedniak +‎ -cki. First attested in 1923.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛdˈɲat͡s.ki/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ski
  • Syllabification: bied‧niac‧ki

Adjective

biedniacki (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, historical) of or relating to the poorest group of peasants

Declension

Declension of biedniacki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biedniacki biedniacka biedniackie biedniaccy biedniackie
genitive biedniackiego biedniackiej biedniackiego biedniackich
dative biedniackiemu biedniackiej biedniackiemu biedniackim
accusative biedniackiego biedniacki biedniacką biedniackie biedniackich biedniackie
instrumental biedniackim biedniacką biedniackim biedniackimi
locative biedniackim biedniackiej biedniackim biedniackich
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ biedniacki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.