biedniuchny

Polish

Etymology

From biedny +‎ -uchny. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛdˈɲux.nɘ/
  • Rhymes: -uxnɘ
  • Syllabification: bied‧niuch‧ny

Adjective

biedniuchny (not comparable, no derived adverb)

  1. augmentative of biedny

Declension

Declension of biedniuchny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biedniuchny biedniuchna biedniuchne biedniuchni biedniuchne
genitive biedniuchnego biedniuchnej biedniuchnego biedniuchnych
dative biedniuchnemu biedniuchnej biedniuchnemu biedniuchnym
accusative biedniuchnego biedniuchny biedniuchną biedniuchne biedniuchnych biedniuchne
instrumental biedniuchnym biedniuchną biedniuchnym biedniuchnymi
locative biedniuchnym biedniuchnej biedniuchnym biedniuchnych
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L‎[1] (in Polish), page 100
  2. ^ biedniuchny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biedniuchny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biedniuchny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.