biedulka
See also: biedulką
Polish
Etymology
From biedula + -ka. First attested in 1890.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛˈdul.ka/
- Rhymes: -ulka
- Syllabification: bie‧dul‧ka
Noun
biedulka f
Declension
Declension of biedulka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biedulka | biedulki |
| genitive | biedulki | biedulek |
| dative | biedulce | biedulkom |
| accusative | biedulkę | biedulki |
| instrumental | biedulką | biedulkami |
| locative | biedulce | biedulkach |
| vocative | biedulko | biedulki |
Related terms
adverb