biedniak

Polish

Etymology

Borrowed from Russian бедня́к (bednják). By surface analysis, biedny +‎ -ak. First attested in 1836.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbjɛd.ɲak/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛdɲak
  • Syllabification: bied‧niak

Noun

biedniak m pers (female equivalent biedniaczka, related adjective biedniacki)

  1. (historical) peasant of the poorest group

Declension

Declension of biedniak
singular plural
nominative biedniak biedniacy/biedniaki (deprecative)
genitive biedniaka biedniaków
dative biedniakowi biedniakom
accusative biedniaka biedniaków
instrumental biedniakiem biedniakami
locative biedniaku biedniakach
vocative biedniaku biedniacy
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Mikołaj Witwicki (1836) Upominek ojca s[!] podróży : dla własnych i przyjaciół synów i córek tudzież dla rodziców o edukacyi tychże.‎[1], volume 2, page 58
  2. ^ biedniak in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biedniak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biedniak in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.