bliźnię
See also: bliźnie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): (normal speech) /ˈbliʑ.ɲɛ/, (careful speech) /ˈbliʑ.ɲɛw̃/
Audio: (file) - Rhymes: -iʑɲɛw̃
- Syllabification: bliź‧nię
- Homophone: bliźnie
Etymology 1
Inherited from Old Polish bliźnięta. By surface analysis, bliźni + -ę.
Noun
bliźnię n (diminutive bliźniątko)
- twin (one who was born at the same birth as a sibling)
- Synonym: bliźniak
- bliźnięta dwujajowe ― fraternal twins
- bliźnięta jednojajowe ― identical twins
- para bliźniąt ― a pair of twins
- mieć bliźnięta ― to have twins
- urodzić bliźnięta ― to give birth to twins
Declension
Usually in the plural.
Declension of bliźnię
Derived terms
adjective
adverb
noun
- bliźnięta syjamskie
Related terms
noun
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
bliźnię
- first-person singular present of bliźnić
Further reading
- bliźnię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bliźnię in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bliźnięta”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Krystyna Siekierska (05.07.2019) “BLIŹNIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bliźnię”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “bliźnię”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bliźnię”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 168
- bliźnię in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego