bliźniaczka
See also: bliźniaczką
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /bliʑˈɲat͡ʂ.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡ʂka
- Syllabification: bliź‧niacz‧ka
Etymology 1
From bliźniak + -ka. First attested in 1700.[1][2]
Noun
bliźniaczka f
- female equivalent of bliźniak (“twin”)
- siostra bliźniaczka ― a twin sister
- mama bliźniaczek ― the mother of twins
- ojciec bliźniaczek ― the father of twins
- rozdzielić bliźniaczki ― to separate twins
- urodzić bliźniaczki ― to give birth to twins
Declension
Declension of bliźniaczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bliźniaczka | bliźniaczki |
| genitive | bliźniaczki | bliźniaczek |
| dative | bliźniaczce | bliźniaczkom |
| accusative | bliźniaczkę | bliźniaczki |
| instrumental | bliźniaczką | bliźniaczkami |
| locative | bliźniaczce | bliźniaczkach |
| vocative | bliźniaczko | bliźniaczki |
Related terms
verbs
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
bliźniaczka m pers
- genitive/accusative singular of bliźniaczek
References
- ^ “BLIŹNIACZKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 17 September 2009
- ^ bliźniaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bliźniaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bliźniaczka in Polish dictionaries at PWN