bliźniczka
See also: bliźniczką
Polish
Etymology
From blizna + -iczka. First attested in 1809.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bliʑˈɲit͡ʂ.ka/
- Rhymes: -it͡ʂka
- Syllabification: bliź‧nicz‧ka
Noun
bliźniczka f
- matgrass, nardus (Nardus stricta)
- Synonym: psia trawka
Declension
Declension of bliźniczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bliźniczka | bliźniczki |
| genitive | bliźniczki | bliźniczek |
| dative | bliźniczce | bliźniczkom |
| accusative | bliźniczkę | bliźniczki |
| instrumental | bliźniczką | bliźniczkami |
| locative | bliźniczce | bliźniczkach |
| vocative | bliźniczko | bliźniczki |
Related terms
noun
verbs
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
References
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bliźniczka”, in Słownik języka polskiego
- ^ bliźniczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bliźniczka in Polish dictionaries at PWN