bliźniactwo
Polish
Etymology
From bliźniak + -stwo. First attested in 1871.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bliʑˈɲa.t͡stfɔ/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡stfɔ
- Syllabification: bliź‧nia‧ctwo
Noun
bliźniactwo n
Declension
Declension of bliźniactwo
| singular | |
|---|---|
| nominative | bliźniactwo |
| genitive | bliźniactwa |
| dative | bliźniactwu |
| accusative | bliźniactwo |
| instrumental | bliźniactwem |
| locative | bliźniactwie |
| vocative | bliźniactwo |
Related terms
noun
verbs
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
References
Further reading
- bliźniactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bliźniactwo in Polish dictionaries at PWN