bromig
German
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbʁoːmɪç/ (standard)
- IPA(key): /ˈbʁoːmɪk/ (common form in southern Germany, Austria, and Switzerland)
- Hyphenation: brom‧ig
Adjective
bromig (strong nominative masculine singular bromiger, not comparable)
Declension
Positive forms of bromig (uncomparable)
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist bromig | sie ist bromig | es ist bromig | sie sind bromig | |
strong declension (without article) |
nominative | bromiger | bromige | bromiges | bromige |
genitive | bromigen | bromiger | bromigen | bromiger | |
dative | bromigem | bromiger | bromigem | bromigen | |
accusative | bromigen | bromige | bromiges | bromige | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der bromige | die bromige | das bromige | die bromigen |
genitive | des bromigen | der bromigen | des bromigen | der bromigen | |
dative | dem bromigen | der bromigen | dem bromigen | den bromigen | |
accusative | den bromigen | die bromige | das bromige | die bromigen | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein bromiger | eine bromige | ein bromiges | (keine) bromigen |
genitive | eines bromigen | einer bromigen | eines bromigen | (keiner) bromigen | |
dative | einem bromigen | einer bromigen | einem bromigen | (keinen) bromigen | |
accusative | einen bromigen | eine bromige | ein bromiges | (keine) bromigen |
Derived terms
- Bromige Säure
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbroː.mij/
Adjective
brōmiġ
Declension
Declension of brōmiġ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | brōmiġ | brōmiġu, brōmġu, brōmiġo, brōmġo | brōmiġ |
Accusative | brōmiġne | brōmiġe, brōmġe | brōmiġ |
Genitive | brōmiġes, brōmġes | brōmiġre | brōmiġes, brōmġes |
Dative | brōmiġum, brōmġum | brōmiġre | brōmiġum, brōmġum |
Instrumental | brōmiġe, brōmġe | brōmiġre | brōmiġe, brōmġe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | brōmiġe, brōmġe | brōmiġa, brōmġa, brōmiġe, brōmġe | brōmiġu, brōmġu, brōmiġo, brōmġo |
Accusative | brōmiġe, brōmġe | brōmiġa, brōmġa, brōmiġe, brōmġe | brōmiġu, brōmġu, brōmiġo, brōmġo |
Genitive | brōmiġra | brōmiġra | brōmiġra |
Dative | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum |
Instrumental | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum |
Declension of brōmiġ — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | brōmiġa, brōmġa | brōmiġe, brōmġe | brōmiġe, brōmġe |
Accusative | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan | brōmiġe, brōmġe |
Genitive | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan |
Dative | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan |
Instrumental | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan |
Accusative | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan | brōmiġan, brōmġan |
Genitive | brōmiġra, brōmiġena, brōmġena | brōmiġra, brōmiġena, brōmġena | brōmiġra, brōmiġena, brōmġena |
Dative | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum |
Instrumental | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum | brōmiġum, brōmġum |
Descendants
- English: broomy
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “brómig”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.