cabalgar
Galician
Alternative forms
Etymology
From Old Galician-Portuguese cavalgar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Late Latin caballicāre, from Latin caballus (“jade, nag”).
Pronunciation
- Rhymes: -aɾ
- Hyphenation: ca‧bal‧gar
Verb
cabalgar (first-person singular present cabalgo, first-person singular preterite cabalguei, past participle cabalgado)
- (intransitive) to ride an animal, especially a horse
- Synonym: montar
- 1409, J. L. Pensado Tomé, editor, Tratado de Albeitaria, Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 117:
- Nota que esta door, que chaman corno, desarreigase çedo se caualgaren en el con sella posta ante cada hũa das meezjnas
- Note that this ache, which they carl horn, is sooner removed if they ride [on the horse] with the saddle on before each one of the medicines
Conjugation
Conjugation of cabalgar (g-gu alternation)
Derived terms
- Cabalgada
- descabalgar
- encabalgar
Related terms
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “cavalgar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “caualg”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “cabalgar”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “cabalgar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “cabalgar”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Further reading
- “cabalgar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
Spanish
FWOTD – 8 April 2018
Etymology
Inherited from Late Latin caballicāre, from Latin caballus.
Pronunciation
- IPA(key): /kabalˈɡaɾ/ [ka.β̞alˈɣ̞aɾ]
Audio (Venezuela): (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: ca‧bal‧gar
Verb
cabalgar (first-person singular present cabalgo, first-person singular preterite cabalgué, past participle cabalgado)
- (intransitive) to mount an animal, especially a horse
- Synonym: montar
- 1952, Hernán del Solar, La noche de enfrente:
- Pedro corrió por los cerros y cabalgó un caballo desconocido.
- Pedro ran through the hills and mounted an unknown horse.
- (intransitive) to ride an animal, especially a horse
- 2005, Pilar Cibreiro, El dueño del trigo, Caballo De Troya, →ISBN, page 133:
- Cabalgaron un día entero sin apearse y de noche seguían cabalgando.
- They rode one whole day without dismounting, and at night they kept riding.
- (intransitive, transitive, slang, sex) to ride (a person)
Conjugation
Conjugation of cabalgar (g-gu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of cabalgar (g-gu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive cabalgar | dative | cabalgarme | cabalgarte | cabalgarle, cabalgarse | cabalgarnos | cabalgaros | cabalgarles, cabalgarse |
accusative | cabalgarme | cabalgarte | cabalgarlo, cabalgarla, cabalgarse | cabalgarnos | cabalgaros | cabalgarlos, cabalgarlas, cabalgarse | |
with gerund cabalgando | dative | cabalgándome | cabalgándote | cabalgándole, cabalgándose | cabalgándonos | cabalgándoos | cabalgándoles, cabalgándose |
accusative | cabalgándome | cabalgándote | cabalgándolo, cabalgándola, cabalgándose | cabalgándonos | cabalgándoos | cabalgándolos, cabalgándolas, cabalgándose | |
with informal second-person singular tú imperative cabalga | dative | cabálgame | cabálgate | cabálgale | cabálganos | not used | cabálgales |
accusative | cabálgame | cabálgate | cabálgalo, cabálgala | cabálganos | not used | cabálgalos, cabálgalas | |
with informal second-person singular vos imperative cabalgá | dative | cabalgame | cabalgate | cabalgale | cabalganos | not used | cabalgales |
accusative | cabalgame | cabalgate | cabalgalo, cabalgala | cabalganos | not used | cabalgalos, cabalgalas | |
with formal second-person singular imperative cabalgue | dative | cabálgueme | not used | cabálguele, cabálguese | cabálguenos | not used | cabálgueles |
accusative | cabálgueme | not used | cabálguelo, cabálguela, cabálguese | cabálguenos | not used | cabálguelos, cabálguelas | |
with first-person plural imperative cabalguemos | dative | not used | cabalguémoste | cabalguémosle | cabalguémonos | cabalguémoos | cabalguémosles |
accusative | not used | cabalguémoste | cabalguémoslo, cabalguémosla | cabalguémonos | cabalguémoos | cabalguémoslos, cabalguémoslas | |
with informal second-person plural imperative cabalgad | dative | cabalgadme | not used | cabalgadle | cabalgadnos | cabalgaos | cabalgadles |
accusative | cabalgadme | not used | cabalgadlo, cabalgadla | cabalgadnos | cabalgaos | cabalgadlos, cabalgadlas | |
with formal second-person plural imperative cabalguen | dative | cabálguenme | not used | cabálguenle | cabálguennos | not used | cabálguenles, cabálguense |
accusative | cabálguenme | not used | cabálguenlo, cabálguenla | cabálguennos | not used | cabálguenlos, cabálguenlas, cabálguense |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “cabalgar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024