compaing
Old French
Alternative forms
compain
,
compaign
,
cumpain
compainz
(
with analogical nominative /-s/
)
Etymology
Etymology tree
Proto-Indo-European
*ḱe-
?
Proto-Indo-European
*ḱóm
Proto-Italic
*kom
Old Latin
com
Latin
cum
Latin
con-
Proto-Indo-European
*peh₂-
der.
?
Latin
pānis
Proto-Indo-European
*-h₃onh₂-
der.
Latin
-ō
Proto-West Germanic
*gahlaibō
calq.
Latin
compāniō
Old French
compaing
Inherited from
Latin
compāniō
. See
compaignon
for more.
Noun
compaing
m
nominative singular of
compaignon
Descendants
French:
copain
→
Middle High German:
kompān
,
kumpān
German:
Kumpan
→
Old Swedish:
kumpan
→
Finnish:
kumppani
→
Polish:
kompan