Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dǫti.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈduːci/
- IPA(key): (15th CE) /ˈdau̯ci/
Verb
dúti impf
- to blow, to gust
Conjugation
Conjugation of dúti (class I)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| dúti
|
dut
|
dutie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
dmu |
dmevě (-va) |
dmem (-me/-my)
|
— |
dměvě (-va) |
dměm (-me/-my)
|
| 2nd person
|
dmeš |
dmeta |
dmete
|
dmi |
dměta |
dměte
|
| 3rd person
|
dme |
dmeta |
dmú
|
dmi |
dměta |
dměte
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
duch |
duchově (-va) |
duchom (-me/-my)
|
dmiech |
dmiechově (-va) |
dmiechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
du |
dusta (-šta) |
duste (-šte)
|
dmieše |
dmiešta (-sta) |
dmiešte (-ste)
|
| 3rd person
|
du |
dusta (-šta) |
duchu
|
dmieše |
dmiešta (-sta) |
dmiechu
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
dma
|
dmúce
|
dem, duv
|
demše, duvše
|
| Feminine
|
dmúci
|
demši, duvši
|
| Neuter
|
dma, dmúci
|
dem, duv, demši, duvši
|
Note: This table shows the most common forms of dúti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Derived terms
Descendants
Further reading