destituir
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin dēstituere, with normal change of conjugation to -ir.
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic) [dəs.ti.tuˈi]
- IPA(key): (Valencia) [des.ti.tuˈiɾ]
- Rhymes: -i(ɾ)
- Homophone: destituí
Verb
destituir (first-person singular present destitueixo, first-person singular preterite destituí, past participle destituït)
- (ditransitive) to deprive, dispossess (de of)
- (transitive) to cashier, to lay off
- Synonym: acomiadar
Conjugation
Conjugation of destituir (third conjugation, with -eix-)
Related terms
Further reading
- “destituir”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “destituir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “destituir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “destituir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin dēstituere, with change of conjugation.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /des.t͡ʃi.tuˈi(ʁ)/ [des.t͡ʃi.tʊˈi(h)], (faster pronunciation) /des.t͡ʃiˈtwi(ʁ)/ [des.t͡ʃiˈtwi(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /des.t͡ʃi.tuˈi(ɾ)/ [des.t͡ʃi.tʊˈi(ɾ)], (faster pronunciation) /des.t͡ʃiˈtwi(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /deʃ.t͡ʃi.tuˈi(ʁ)/ [deʃ.t͡ʃi.tʊˈi(χ)], (faster pronunciation) /deʃ.t͡ʃiˈtwi(ʁ)/ [deʃ.t͡ʃiˈtwi(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /des.t͡ʃi.tuˈi(ɻ)/ [des.t͡ʃi.tʊˈi(ɻ)], (faster pronunciation) /des.t͡ʃiˈtwi(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /dɨʃ.tiˈtwiɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /dɨʃ.tiˈtwi.ɾi/
Verb
destituir (first-person singular present destituo, first-person singular preterite destituí, past participle destituído)
Conjugation
Conjugation of destituir (irregular) (See Appendix:Portuguese verbs)
Related terms
Further reading
- “destituir”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /destiˈtwiɾ/ [d̪es.t̪iˈt̪wiɾ]
- Rhymes: -iɾ
- Syllabification: des‧ti‧tuir
Verb
destituir (first-person singular present destituyo, first-person singular preterite destituí, past participle destituido)
Conjugation
Conjugation of destituir (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of destituir
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive destituir | dative | destituirme | destituirte | destituirle, destituirse | destituirnos | destituiros | destituirles, destituirse |
| accusative | destituirme | destituirte | destituirlo, destituirla, destituirse | destituirnos | destituiros | destituirlos, destituirlas, destituirse | |
| with gerund destituyendo | dative | destituyéndome | destituyéndote | destituyéndole, destituyéndose | destituyéndonos | destituyéndoos | destituyéndoles, destituyéndose |
| accusative | destituyéndome | destituyéndote | destituyéndolo, destituyéndola, destituyéndose | destituyéndonos | destituyéndoos | destituyéndolos, destituyéndolas, destituyéndose | |
| with informal second-person singular tú imperative destituye | dative | destitúyeme | destitúyete | destitúyele | destitúyenos | not used | destitúyeles |
| accusative | destitúyeme | destitúyete | destitúyelo, destitúyela | destitúyenos | not used | destitúyelos, destitúyelas | |
| with informal second-person singular vos imperative destituí | dative | destituime | destituite | destituile | destituinos | not used | destituiles |
| accusative | destituime | destituite | destituilo, destituila | destituinos | not used | destituilos, destituilas | |
| with formal second-person singular imperative destituya | dative | destitúyame | not used | destitúyale, destitúyase | destitúyanos | not used | destitúyales |
| accusative | destitúyame | not used | destitúyalo, destitúyala, destitúyase | destitúyanos | not used | destitúyalos, destitúyalas | |
| with first-person plural imperative destituyamos | dative | not used | destituyámoste | destituyámosle | destituyámonos | destituyámoos | destituyámosles |
| accusative | not used | destituyámoste | destituyámoslo, destituyámosla | destituyámonos | destituyámoos | destituyámoslos, destituyámoslas | |
| with informal second-person plural imperative destituid | dative | destituidme | not used | destituidle | destituidnos | destituíos | destituidles |
| accusative | destituidme | not used | destituidlo, destituidla | destituidnos | destituíos | destituidlos, destituidlas | |
| with formal second-person plural imperative destituyan | dative | destitúyanme | not used | destitúyanle | destitúyannos | not used | destitúyanles, destitúyanse |
| accusative | destitúyanme | not used | destitúyanlo, destitúyanla | destitúyannos | not used | destitúyanlos, destitúyanlas, destitúyanse | |
Related terms
Further reading
- “destituir”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024