dulciloquus

Latin

Etymology

From dulcis (sweet) +‎ loquor (speak).

Pronunciation

Adjective

dulciloquus (feminine dulciloqua, neuter dulciloquum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) speaking sweetly

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dulciloquus dulciloqua dulciloquum dulciloquī dulciloquae dulciloqua
genitive dulciloquī dulciloquae dulciloquī dulciloquōrum dulciloquārum dulciloquōrum
dative dulciloquō dulciloquae dulciloquō dulciloquīs
accusative dulciloquum dulciloquam dulciloquum dulciloquōs dulciloquās dulciloqua
ablative dulciloquō dulciloquā dulciloquō dulciloquīs
vocative dulciloque dulciloqua dulciloquum dulciloquī dulciloquae dulciloqua

Synonyms

Descendants

  • Portuguese: dulcíloquo

References