gabba

See also: Gabba

English

Noun

gabba (countable and uncountable, plural gabbas)

  1. (music) Alternative spelling of gabber.
  2. (South Africa) friend

Afrikaans

Etymology

From Dutch gabber.

Pronunciation

  • IPA(key): /xɑbɑ/

Noun

gabba (plural gabbas, diminutive gabbatjie)

  1. friend
  • gatgabba

Descendants

  • English: gabba

Icelandic

Etymology

From Old Norse gabba.

Pronunciation

  • Rhymes: -apːa

Verb

gabba (weak verb, third-person singular past indicative gabbaði, supine gabbað)

  1. to befool

Conjugation

gabba – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur gabba
supine sagnbót gabbað
present participle
gabbandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég gabba gabbaði gabbi gabbaði
þú gabbar gabbaðir gabbir gabbaðir
hann, hún, það gabbar gabbaði gabbi gabbaði
plural við göbbum göbbuðum göbbum göbbuðum
þið gabbið göbbuðuð gabbið göbbuðuð
þeir, þær, þau gabba göbbuðu gabbi göbbuðu
imperative boðháttur
singular þú gabba (þú), gabbaðu
plural þið gabbið (þið), gabbiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gabbast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að gabbast
supine sagnbót gabbast
present participle
gabbandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég gabbast gabbaðist gabbist gabbaðist
þú gabbast gabbaðist gabbist gabbaðist
hann, hún, það gabbast gabbaðist gabbist gabbaðist
plural við göbbumst göbbuðumst göbbumst göbbuðumst
þið gabbist göbbuðust gabbist göbbuðust
þeir, þær, þau gabbast göbbuðust gabbist göbbuðust
imperative boðháttur
singular þú gabbast (þú), gabbastu
plural þið gabbist (þið), gabbisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gabbaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
gabbaður göbbuð gabbað gabbaðir gabbaðar göbbuð
accusative
(þolfall)
gabbaðan gabbaða gabbað gabbaða gabbaðar göbbuð
dative
(þágufall)
göbbuðum gabbaðri göbbuðu göbbuðum göbbuðum göbbuðum
genitive
(eignarfall)
gabbaðs gabbaðrar gabbaðs gabbaðra gabbaðra gabbaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
gabbaði gabbaða gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu
accusative
(þolfall)
gabbaða göbbuðu gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu
dative
(þágufall)
gabbaða göbbuðu gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu
genitive
(eignarfall)
gabbaða göbbuðu gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡab.ba/
  • Rhymes: -abba
  • Hyphenation: gàb‧ba

Etymology 1

Variant forms.

Noun

gabba f (plural gabbe)

  1. alternative form of gabbo

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

gabba

  1. inflection of gabbare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Northern Sami

Etymology

From Proto-Samic *këmpë.

Pronunciation

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈkabːba/

Noun

gabba

  1. white reindeer

Inflection

Even a-stem, bb-pp gradation
Nominative gabba
Genitive gappa
Singular Plural
Nominative gabba gappat
Accusative gappa gappaid
Genitive gappa gappaid
Illative gabbii gappaide
Locative gappas gappain
Comitative gappain gappaiguin
Essive gabban
Possessive forms
Singular Dual Plural
1st person gabban gabbame gabbamet
2nd person gabbat gabbade gabbadet
3rd person gabbas gabbaska gabbaset

Further reading

  • Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[2], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *gapponą, *gabbōną (to joke), probably related to *gapōną (to gape). See Dutch gapen (to gape).[1]

Verb

gabba

  1. (transitive) to mock, to make game of

Descendants

References

  1. ^ Kroonen, Guus (2013) “gappon”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 169

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “gabba”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive