geslacht

• IPA^(key): /ɣəˈslɑxt/

• Audio:

  (file)

From Middle Dutch geslachte, from slachte, from Old Dutch slahta, from Proto-Germanic *slahtō, related to *slahaną (“to hit, strike”), compare German Geschlecht (“gender, kind, lineage”).

geslacht n (plural geslachten)

1. sex

   Synonym: sekse

2. gender

   Synonym: gender

3. (grammar) grammatical gender

   Synonym: genus

4. lineage

   Synonyms: afstamming, dynastie, huis, lijn

   Zij kwam uit het oudste geslacht van de Brabantse adel.

   She came from the eldest dynasty of Brabantian peerage.

5. generation

   Roofbouw benadeelt volgende geslachten.

   Destructive overexploitation puts future generations at a disadvantage.

6. (biology, taxonomy) genus

   Synonym: genus

   Hypernyms: familie, geslachtengroep

   Hyponyms: soort, ondergeslacht

• sekse
• gender

• Afrikaans: geslag
• Negerhollands: geslagt

See the etymology of the corresponding lemma form.

geslacht

1. past participle of slachten

Borrowed from Dutch geslacht.

• IPA^(key): /ɡəˈslaxt/

geslacht n (plural geslachten)

1. lineage
2. genus
3. sex
4. sex organ
5. grammatical gender

• geslachtsryp

• “geslacht”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011