grót
Faroese
Etymology
From Old Norse grjót, from Proto-Germanic *greutą.
Noun
grót n (genitive singular gróts, uncountable)
Declension
| n3s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | grót | grótið |
| accusative | grót | grótið |
| dative | gróti | grótinum |
| genitive | gróts | grótsins |