hennar

Faroese

Pronoun

hennar

  1. (archaic) genitive of hon; her, hers

Declension

Faroese personal pronouns
nominative accusative dative genitive
singular 1st person eg, jeg meg, mjeg mær mín
2nd person teg, tjeg tær tín
3rd person m hann honum hansara, hans
f hon hana henni hennara, hennar
n tað tess
plural 1st person vit okkum okkara
2nd person tit tykkum tykkara
3rd person m teir teimum, teim teirra
f tær
n tey

Icelandic

Pronoun

hennar

  1. (personal) genitive of hún; her, hers
    Er þetta taskan hennar?
    Is that her suitcase?

Declension

Icelandic personal pronouns
singular first person second person third person
masculine feminine neuter
nominative ég, eg, ek þú hann hún, hon, hón það, þat
accusative mig, mik þig, þik hann hana það, þat
dative mér þér honum, hánum henni því
genitive mín þín hans hennar þess
plural first person second person third person
masculine feminine neuter
nominative við þið, þit þeir þær þau
accusative okkur ykkur þá þær þau
dative okkur ykkur þeim þeim þeim
genitive okkar ykkar þeirra þeirra þeirra

Archaic. See also honorific pronouns.

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

  • (former reform[s] only): hennes

Etymology

From Old Norse hennar, genitive of hon.

Pronunciation

  • IPA(key): /²hɛnːɑr/

Determiner

hennar

  1. hers, her; possessive case of ho
    Dette er huset hennar.
    This is her house.

References

Old Norse

Pronoun

hennar

  1. genitive of hón

Declension

Descendants

  • Icelandic: hennar
  • Faroese: hennar
  • Norwegian Nynorsk: hennar
  • Jamtish: hennar
  • Old Swedish: hænnar, hænna
  • Old Danish: hænna