hljóða

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈl̥jouːða/
  • Rhymes: -ouːða

Etymology 1

From hljóð +‎ -a.

Verb

hljóða (weak verb, third-person singular past indicative hljóðaði, supine hljóðað)

  1. (intransitive) to cry out, to scream
    Synonyms: veina, æpa
  2. (intransitive) to sound
    Synonym: hljóma
Conjugation
hljóða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hljóða
supine sagnbót hljóðað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hljóðandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hljóða hljóðaði hljóði hljóðaði
þú hljóðar hljóðaðir hljóðir hljóðaðir
hann, hún, það hljóðar hljóðaði hljóði hljóðaði
plural við hljóðum hljóðuðum hljóðum hljóðuðum
þið hljóðið hljóðuðuð hljóðið hljóðuðuð
þeir, þær, þau hljóða hljóðuðu hljóði hljóðuðu
imperative boðháttur
singular þú hljóða (þú), hljóðaðu
plural þið hljóðið (þið), hljóðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hljóðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hljóðast
supine sagnbót hljóðast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hljóðandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hljóðast hljóðaðist hljóðist hljóðaðist
þú hljóðast hljóðaðist hljóðist hljóðaðist
hann, hún, það hljóðast hljóðaðist hljóðist hljóðaðist
plural við hljóðumst hljóðuðumst hljóðumst hljóðuðumst
þið hljóðist hljóðuðust hljóðist hljóðuðust
þeir, þær, þau hljóðast hljóðuðust hljóðist hljóðuðust
imperative boðháttur
singular þú hljóðast (þú), hljóðastu
plural þið hljóðist (þið), hljóðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hljóðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hljóðaður hljóðuð hljóðað hljóðaðir hljóðaðar hljóðuð
accusative
(þolfall) 		hljóðaðan hljóðaða hljóðað hljóðaða hljóðaðar hljóðuð
dative
(þágufall) 		hljóðuðum hljóðaðri hljóðuðu hljóðuðum hljóðuðum hljóðuðum
genitive
(eignarfall) 		hljóðaðs hljóðaðrar hljóðaðs hljóðaðra hljóðaðra hljóðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hljóðaði hljóðaða hljóðaða hljóðuðu hljóðuðu hljóðuðu
accusative
(þolfall) 		hljóðaða hljóðuðu hljóðaða hljóðuðu hljóðuðu hljóðuðu
dative
(þágufall) 		hljóðaða hljóðuðu hljóðaða hljóðuðu hljóðuðu hljóðuðu
genitive
(eignarfall) 		hljóðaða hljóðuðu hljóðaða hljóðuðu hljóðuðu hljóðuðu

Etymology 2

Noun

hljóða

  1. indefinite genitive plural of hljóð
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.