hvísla

See also: hvisla

Icelandic

Etymology

Related to Danish hvisle, Swedish vissla, Old English hwīslan (English whistle).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkʰvistla]
  • IPA(key): [ˈxʷistla]
    Rhymes: -istla

Verb

hvísla (weak verb, third-person singular past indicative hvíslaði, supine hvíslað)

  1. to whisper
    Synonym: hvískra

Conjugation

hvísla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hvísla
supine sagnbót hvíslað
present participle
hvíslandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hvísla hvíslaði hvísli hvíslaði
þú hvíslar hvíslaðir hvíslir hvíslaðir
hann, hún, það hvíslar hvíslaði hvísli hvíslaði
plural við hvíslum hvísluðum hvíslum hvísluðum
þið hvíslið hvísluðuð hvíslið hvísluðuð
þeir, þær, þau hvísla hvísluðu hvísli hvísluðu
imperative boðháttur
singular þú hvísla (þú), hvíslaðu
plural þið hvíslið (þið), hvísliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hvíslast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hvíslast
supine sagnbót hvíslast
present participle
hvíslandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hvíslast hvíslaðist hvíslist hvíslaðist
þú hvíslast hvíslaðist hvíslist hvíslaðist
hann, hún, það hvíslast hvíslaðist hvíslist hvíslaðist
plural við hvíslumst hvísluðumst hvíslumst hvísluðumst
þið hvíslist hvísluðust hvíslist hvísluðust
þeir, þær, þau hvíslast hvísluðust hvíslist hvísluðust
imperative boðháttur
singular þú hvíslast (þú), hvíslastu
plural þið hvíslist (þið), hvíslisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hvíslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hvíslaður hvísluð hvíslað hvíslaðir hvíslaðar hvísluð
accusative
(þolfall)
hvíslaðan hvíslaða hvíslað hvíslaða hvíslaðar hvísluð
dative
(þágufall)
hvísluðum hvíslaðri hvísluðu hvísluðum hvísluðum hvísluðum
genitive
(eignarfall)
hvíslaðs hvíslaðrar hvíslaðs hvíslaðra hvíslaðra hvíslaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hvíslaði hvíslaða hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu
accusative
(þolfall)
hvíslaða hvísluðu hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu
dative
(þágufall)
hvíslaða hvísluðu hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu
genitive
(eignarfall)
hvíslaða hvísluðu hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hwistlōną (to whistle, hiss), whence also English whistle.

Verb

hvísla

  1. to whisper
    Synonym: hvískra

Conjugation

Conjugation of hvísla — active (weak class 2)
infinitive hvísla
present participle hvíslandi
past participle hvíslaðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular hvísla hvíslaða hvísla hvíslaða
2nd person singular hvíslar hvíslaðir hvíslir hvíslaðir
3rd person singular hvíslar hvíslaði hvísli hvíslaði
1st person plural hvíslum hvísluðum hvíslim hvíslaðim
2nd person plural hvíslið hvísluðuð hvíslið hvíslaðið
3rd person plural hvísla hvísluðu hvísli hvíslaði
imperative present
2nd person singular hvísla
1st person plural hvíslum
2nd person plural hvíslið
Conjugation of hvísla — mediopassive (weak class 2)
infinitive hvíslask
present participle hvíslandisk
past participle hvíslazk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular hvíslumk hvísluðumk hvíslumk hvísluðumk
2nd person singular hvíslask hvíslaðisk hvíslisk hvíslaðisk
3rd person singular hvíslask hvíslaðisk hvíslisk hvíslaðisk
1st person plural hvíslumsk hvísluðumsk hvíslimsk hvíslaðimsk
2nd person plural hvíslizk hvísluðuzk hvíslizk hvíslaðizk
3rd person plural hvíslask hvísluðusk hvíslisk hvíslaðisk
imperative present
2nd person singular hvíslask
1st person plural hvíslumsk
2nd person plural hvíslizk

Descendants

  • Icelandic: hvísla
  • Norwegian Nynorsk: kvisle
    • Norwegian Bokmål: kvisle
  • Swedish: vissla
  • Scanian: hvysla

Noun

hvísla f (genitive hvíslu)

  1. whisper
    Synonyms: hvískr, hvísl

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “hvísla”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 220; also available at the Internet Archive