instaurar
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin īnstaurāre.
Pronunciation
Verb
instaurar (first-person singular present instauro, first-person singular preterite instaurí, past participle instaurat)
- to establish
Conjugation
Conjugation of instaurar (first conjugation)
Related terms
Further reading
- “instaurar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “instaurar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “instaurar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “instaurar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Learned borrowing from Latin īnstaurāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ĩs.tawˈɾa(ʁ)/ [ĩs.taʊ̯ˈɾa(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /ĩs.tawˈɾa(ɾ)/ [ĩs.taʊ̯ˈɾa(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ĩʃ.tawˈɾa(ʁ)/ [ĩʃ.taʊ̯ˈɾa(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ĩs.tawˈɾa(ɻ)/ [ĩs.taʊ̯ˈɾa(ɻ)]
- (Portugal) IPA(key): /ĩʃ.tawˈɾaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /ĩʃ.tawˈɾa.ɾi/
- Hyphenation: ins‧tau‧rar
Verb
instaurar (first-person singular present instauro, first-person singular preterite instaurei, past participle instaurado)
- to establish
- Synonyms: estabelecer, implantar
Conjugation
Conjugation of instaurar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms
- instauração
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin īnstaurāre.
Pronunciation
- IPA(key): /instauˈɾaɾ/ [ĩns.t̪au̯ˈɾaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: ins‧tau‧rar
Verb
instaurar (first-person singular present instauro, first-person singular preterite instauré, past participle instaurado)
- to establish
- Synonyms: establecer, instituir, fundar
Conjugation
Conjugation of instaurar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of instaurar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive instaurar | dative | instaurarme | instaurarte | instaurarle, instaurarse | instaurarnos | instauraros | instaurarles, instaurarse |
accusative | instaurarme | instaurarte | instaurarlo, instaurarla, instaurarse | instaurarnos | instauraros | instaurarlos, instaurarlas, instaurarse | |
with gerund instaurando | dative | instaurándome | instaurándote | instaurándole, instaurándose | instaurándonos | instaurándoos | instaurándoles, instaurándose |
accusative | instaurándome | instaurándote | instaurándolo, instaurándola, instaurándose | instaurándonos | instaurándoos | instaurándolos, instaurándolas, instaurándose | |
with informal second-person singular tú imperative instaura | dative | instáurame | instáurate | instáurale | instáuranos | not used | instáurales |
accusative | instáurame | instáurate | instáuralo, instáurala | instáuranos | not used | instáuralos, instáuralas | |
with informal second-person singular vos imperative instaurá | dative | instaurame | instaurate | instaurale | instauranos | not used | instaurales |
accusative | instaurame | instaurate | instauralo, instaurala | instauranos | not used | instauralos, instauralas | |
with formal second-person singular imperative instaure | dative | instáureme | not used | instáurele, instáurese | instáurenos | not used | instáureles |
accusative | instáureme | not used | instáurelo, instáurela, instáurese | instáurenos | not used | instáurelos, instáurelas | |
with first-person plural imperative instauremos | dative | not used | instaurémoste | instaurémosle | instaurémonos | instaurémoos | instaurémosles |
accusative | not used | instaurémoste | instaurémoslo, instaurémosla | instaurémonos | instaurémoos | instaurémoslos, instaurémoslas | |
with informal second-person plural imperative instaurad | dative | instauradme | not used | instauradle | instauradnos | instauraos | instauradles |
accusative | instauradme | not used | instauradlo, instauradla | instauradnos | instauraos | instauradlos, instauradlas | |
with formal second-person plural imperative instauren | dative | instáurenme | not used | instáurenle | instáurennos | not used | instáurenles, instáurense |
accusative | instáurenme | not used | instáurenlo, instáurenla | instáurennos | not used | instáurenlos, instáurenlas, instáurense |
Related terms
Further reading
- “instaurar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024