jechać

• jachać

Inherited from Proto-Slavic *jě̀xati. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /jɛxat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /jɛxat͡ɕʲ/

jechać impf (determinate, indeterminate jeździć)

1. to go; to ride; to take; to drive (to commute by vehicle) [with infinitive ‘to do what’]
   • 1888 [1386], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[1], Greater Poland, page 60:

     Jacom swemv sinowy ne kazal jechacz ani s mim wedzenim ne brano Wancowich kmeczi

     [Jakom swemu synowi nie kazał jechać ani s mym wiedzenim nie brano Wańkowych kmieci]

   • 1887, 1889 [1391], Józef Lekszycki, editor, Die ältesten großpolnischen Grodbücher, volume I, number 988, Poznań:

     Isesm poslem bil ot Pyotra do Jacusza a do Thomi, isby geli do Kosczana na fsdane

     [Iżeśm posłem był ot Piotra do Jakusza a do Tomy, iżby jeli do Kościana na wzdanie]

   • 1930 [c. 1455], “III Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 22, 15:

     Mamly gechacz (ire debemus) do Ramot Galaat boiowacz?

     [Mamli jechać (ire debemus) do Ramot Galaad bojować?]

2. to invade
   • 1887, 1889 [1389], Józef Lekszycki, editor, Die ältesten großpolnischen Grodbücher, volume I, number 517, Poznań:

     Czo ranyl Jacusz Martinum, to vczynil, ysz yachal na gego dobro y bral moczø gego bidlo

     [Co ranił Jakusz Martinum, to uczynił, iż jachał na jego dobro i brał mocą jego bydło]

   • 1887, 1889 [1393], Józef Lekszycki, editor, Die ältesten großpolnischen Grodbücher, volume I, number 1556, Poznań:

     Jako Passzek gyal na mø dzedzinø szamoczwart gwaltem

     [Jako Paszek jał na mą dziedzinę samoczwart gwałtem]

• Polish: jechać, jachać (Middle Polish, Central Greater Poland, Kalisz Voivodeship, Near Masovian, Far Masovian, Masovian Voivodeship, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship)
• Silesian: jechać

• Boryś, Wiesław (2005) “jechać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “jechać”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “jechać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “jechać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “jechać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• jachać (Middle Polish, Central Greater Poland, Kalisz Voivodeship, Near Masovian, Far Masovian, Masovian Voivodeship, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship)

Inherited from Old Polish jechać.

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɛxat͡ɕ
• Syllabification: je‧chać

jechać impf (determinate, perfective pojechać, indeterminate jeździć)

1. (intransitive, of a person) to go; to ride; to take; to drive (to commute by vehicle) [with do (+ genitive) ‘to where’ and instrumental ‘(by) what conveyance’]
2. (intransitive, of a vehicle) to go (to locomote)

   Synonym: iść

3. (intransitive, colloquial) to ride, to coast (to live comfortably by taking advantage of what was given to one, as opposed to something earned) [with na (+ locative) ‘on what’]
4. (intransitive, colloquial) to coast (to continuously get the same grades in school) [with na (+ locative) ‘on what grades’]
5. (intransitive, colloquial) to chew out; to come after, to ride (to criticize harshly) [with na (+ accusative) ‘whom/what’]

   Szef w robocie ostro na niego jechał. ― His boss was riding him hard.

   Jak dostał bonusa, to całą grę na niego jechał. ― When he received the bonus, he owned the whole game.

6. (intransitive, colloquial) to keep, to go on (to begin or continue an action that has been said before)

   Synonym: lecieć

7. (intransitive, obsolete, mining) to walk in a mine
8. (intransitive, obsolete, of roads) to go (to lead)

   Synonyms: iść, prowadzić

9. (intransitive, Middle Polish) to appear somewhere to speak
10. (intransitive, Middle Polish, chess) to move (to make a move with a chess piece)

jechać impf

1. (impersonal, colloquial) to reek (to give off an intense bad smell) [with instrumental ‘of what’ and od (+ genitive) ‘who’]

   Synonym: walić

   Dlaczego tu tak jedzie? ― Why does it stink so much here?

   Jeśli żul jedzie tramwajem, to potem tramwaj jedzie żulem. ― If a bum takes the tram, then the tram stinks like a bum.

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), jechać is one of the most used words in Polish, appearing 1 time in scientific texts, 5 times in news, 6 times in essays, 38 times in fiction, and 41 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 91 times, making it the 699th most common word in a corpus of 500,000 words.^[1]

• jechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jechać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “jechać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “JECHAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 03.03.2016
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “jechać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “jechać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “jechać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 151
• jechać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish jechać.

• IPA^(key): /ˈjɛ.xat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛxat͡ɕ
• Syllabification: je‧chać

jechać impf (determinate, indeterminate jeździć)

1. (intransitive) to go; to ride; to take; to drive (to commute by vehicle)
2. (intransitive) to threaten, to endanger [with na (+ accusative) ‘who/what’]

This verb needs an inflection-table template.

• jechac in dykcjonorz.eu
• jechać in silling.org
• Bogdan Kallus (2020) “jechać na kogoś”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 317
• Aleksandra Wencel (2023) “jechać”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 286