kanela

See also: kanéla

Cebuano

Etymology

From Spanish canela, from Latin canella, diminutive of canna (reed, cane), from Ancient Greek κάννα (kánna, reed), from Akkadian 𒄀 (qanû, reed), from Sumerian 𒄀𒈾 (gi.na).

Pronunciation

  • Hyphenation: ka‧ne‧la

Noun

kanela

  1. the true cinnamon tree (Cinnamomum verum)
  2. (obsolete) cinnamon; a spice from the dried aromatic bark of the cinnamon tree, either rolled into strips or ground into a powder
  3. the color cinnamon

Adjective

kanela

  1. having the colour cinnamon

Kabuverdianu

Etymology

From Portuguese canela.

Noun

kanela

  1. cinnamon
  2. shin

References

  • Gonçalves, Manuel (2015) Capeverdean Creole-English dictionary, →ISBN

Polish

Etymology

Borrowed from German Kaneel.

Pronunciation

Noun

kanela f

  1. (Malbork) synonym of cynamon

Further reading

  • Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “kanela”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 745

Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish canela, from Portuguese canela, from Latin cannella, diminutive of canna (reed, cane). Possible doublet of kalilya.

Pronunciation

  • (Standard Tagalog) IPA(key): /kaˈnela/ [kɐˈn̪ɛː.lɐ]
  • Rhymes: -ela
  • Syllabification: ka‧ne‧la

Noun

kanela (Baybayin spelling ᜃᜈᜒᜎ)

  1. cannella; true cinnamon (Cinnamomum verum)
    Synonyms: sinamomo, kami, (obsolete) kayumanis

Further reading

  • kanela”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018