kitla

Icelandic

Etymology

From Old Norse kitla, from Proto-Germanic *kitilōną. More at kittle.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈcʰɪhtla/
  • Rhymes: -ɪhtla

Verb

kitla (weak verb, third-person singular past indicative kitlaði, supine kitlað)

  1. to tickle [intransitive or with accusative]
    Ekki kitla mig!
    Don't tickle me!
  2. (impersonal) to be ticklish
    Mig kitlar.
    I'm ticklish.
    Kitlar þig?
    Are you ticklish?
    Mig kitlar í nefið.
    My nose tickles.

Conjugation

kitla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur kitla
supine sagnbót kitlað
present participle
kitlandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kitla kitlaði kitli kitlaði
þú kitlar kitlaðir kitlir kitlaðir
hann, hún, það kitlar kitlaði kitli kitlaði
plural við kitlum kitluðum kitlum kitluðum
þið kitlið kitluðuð kitlið kitluðuð
þeir, þær, þau kitla kitluðu kitli kitluðu
imperative boðháttur
singular þú kitla (þú), kitlaðu
plural þið kitlið (þið), kitliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kitlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kitlaður kitluð kitlað kitlaðir kitlaðar kitluð
accusative
(þolfall)
kitlaðan kitlaða kitlað kitlaða kitlaðar kitluð
dative
(þágufall)
kitluðum kitlaðri kitluðu kitluðum kitluðum kitluðum
genitive
(eignarfall)
kitlaðs kitlaðrar kitlaðs kitlaðra kitlaðra kitlaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kitlaði kitlaða kitlaða kitluðu kitluðu kitluðu
accusative
(þolfall)
kitlaða kitluðu kitlaða kitluðu kitluðu kitluðu
dative
(þágufall)
kitlaða kitluðu kitlaða kitluðu kitluðu kitluðu
genitive
(eignarfall)
kitlaða kitluðu kitlaða kitluðu kitluðu kitluðu

Derived terms

Maltese

Etymology

Italianized form of English kettle, from Proto-Germanic *katilaz. Borrowed in the 19th century when the Maltese were yet little acquainted with the English language, hence treated phonetically and morphologically like a native word.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɪt.la/

Noun

kitla f (plural ktieli)

  1. kettle

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse kitla, from Proto-Germanic *kitilōną.

Verb

kitla (present tense kitlar, past tense kitla, past participle kitla, passive infinitive kitlast, present participle kitlande, imperative kitla/kitl)

  1. (ambitransitive) to tickle
  • kital (ticklish)
  • kitlen (ticklish)

References

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *kitilōną.

Verb

kitla (past participle kitlaðr)

  1. to tickle

Conjugation

Conjugation of kitla — active (weak class 2)
infinitive kitla
present participle kitlandi
past participle kitlaðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular kitla kitlaða kitla kitlaða
2nd person singular kitlar kitlaðir kitlir kitlaðir
3rd person singular kitlar kitlaði kitli kitlaði
1st person plural kitlum kitluðum kitlim kitlaðim
2nd person plural kitlið kitluðuð kitlið kitlaðið
3rd person plural kitla kitluðu kitli kitlaði
imperative present
2nd person singular kitla
1st person plural kitlum
2nd person plural kitlið
Conjugation of kitla — mediopassive (weak class 2)
infinitive kitlask
present participle kitlandisk
past participle kitlazk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular kitlumk kitluðumk kitlumk kitluðumk
2nd person singular kitlask kitlaðisk kitlisk kitlaðisk
3rd person singular kitlask kitlaðisk kitlisk kitlaðisk
1st person plural kitlumsk kitluðumsk kitlimsk kitlaðimsk
2nd person plural kitlizk kitluðuzk kitlizk kitlaðizk
3rd person plural kitlask kitluðusk kitlisk kitlaðisk
imperative present
2nd person singular kitlask
1st person plural kitlumsk
2nd person plural kitlizk

Descendants

  • Icelandic: kitla
  • Faroese: kitla
  • Norwegian Nynorsk: kitla, kitle (e- and split infinitives), kile
  • Norwegian Bokmål: kile, kisle, kitle
  • Old Swedish: kitla, kitzla
  • Danish: kilde, kildre

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “kitla”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive