lægja

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlaiːja/
  • Rhymes: -aiːja

Verb

lægja (weak verb, third-person singular past indicative lægði, supine lægt)

  1. to reduce, to make lower [with accusative]

Conjugation

lægja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur lægja
supine sagnbót lægt
present participle
lægjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lægi lægði lægi lægði
þú lægir lægðir lægir lægðir
hann, hún, það lægir lægði lægi lægði
plural við lægjum lægðum lægjum lægðum
þið lægið lægðuð lægið lægðuð
þeir, þær, þau lægja lægðu lægi lægðu
imperative boðháttur
singular þú læg (þú), lægðu
plural þið lægið (þið), lægiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lægjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur lægjast
supine sagnbót lægst
present participle
lægjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lægist lægðist lægist lægðist
þú lægist lægðist lægist lægðist
hann, hún, það lægist lægðist lægist lægðist
plural við lægjumst lægðumst lægjumst lægðumst
þið lægist lægðust lægist lægðust
þeir, þær, þau lægjast lægðust lægist lægðust
imperative boðháttur
singular þú lægst (þú), lægstu
plural þið lægist (þið), lægisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lægður lægð lægt lægðir lægðar lægð
accusative
(þolfall)
lægðan lægða lægt lægða lægðar lægð
dative
(þágufall)
lægðum lægðri lægðu lægðum lægðum lægðum
genitive
(eignarfall)
lægðs lægðrar lægðs lægðra lægðra lægðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lægði lægða lægða lægðu lægðu lægðu
accusative
(þolfall)
lægða lægðu lægða lægðu lægðu lægðu
dative
(þágufall)
lægða lægðu lægða lægðu lægðu lægðu
genitive
(eignarfall)
lægða lægðu lægða lægðu lægðu lægðu

Derived terms

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse lægja.

Alternative forms

  • lægje (e- and split infinitive)

Verb

lægja (present tense lægjer, past tense lægde, past participle lægt/lægd, passive infinitive lægjast, present participle lægjande, imperative læg)

  1. (transitive) to lower

Etymology 2

From Old Norse hlæja.

Verb

lægja

  1. obsolete form of le (to laugh)

Etymology 3

Noun

lægja n

  1. definite plural of lægje

References

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

lægja

  1. to lower, let down
  2. (figurative) to humble
  3. (impersonal) to cause to sink [with accusative ‘something’] (idiomatically translated as "sink" with the accusative object as the subject)
  4. (reflexive) to fall, sink, abate

Conjugation

Conjugation of lægja — active (weak class 1)
infinitive lægja
present participle lægjandi
past participle lægðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular lægi lægða lægja lægða
2nd person singular lægir lægðir lægir lægðir
3rd person singular lægir lægði lægi lægði
1st person plural lægjum lægðum lægim lægðim
2nd person plural lægið lægðuð lægið lægðið
3rd person plural lægja lægðu lægi lægði
imperative present
2nd person singular læg, lægi
1st person plural lægjum
2nd person plural lægið
Conjugation of lægja — mediopassive (weak class 1)
infinitive lægjask
present participle lægjandisk
past participle lægzk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular lægjumk lægðumk lægjumk lægðumk
2nd person singular lægisk lægðisk lægisk lægðisk
3rd person singular lægisk lægðisk lægisk lægðisk
1st person plural lægjumsk lægðumsk lægimsk lægðimsk
2nd person plural lægizk lægðuzk lægizk lægðizk
3rd person plural lægjask lægðusk lægisk lægðisk
imperative present
2nd person singular lægsk, lægisk
1st person plural lægjumsk
2nd person plural lægizk

Derived terms

Descendants

  • Icelandic: lægja
  • Norwegian Nynorsk: lægje

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “lægja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 281; also available at the Internet Archive