lauga

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈløyːɣa/
    Rhymes: -øyːɣa
    Homophone: Lauga

Etymology 1

From laug (pool).

Verb

lauga (weak verb, third-person singular past indicative laugaði, supine laugað)

  1. to bathe [with accusative]
    Synonym: baða
Conjugation
lauga – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur lauga
supine sagnbót laugað
present participle
laugandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lauga laugaði laugi laugaði
þú laugar laugaðir laugir laugaðir
hann, hún, það laugar laugaði laugi laugaði
plural við laugum lauguðum laugum lauguðum
þið laugið lauguðuð laugið lauguðuð
þeir, þær, þau lauga lauguðu laugi lauguðu
imperative boðháttur
singular þú lauga (þú), laugaðu
plural þið laugið (þið), laugiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
laugast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að laugast
supine sagnbót laugast
present participle
laugandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég laugast laugaðist laugist laugaðist
þú laugast laugaðist laugist laugaðist
hann, hún, það laugast laugaðist laugist laugaðist
plural við laugumst lauguðumst laugumst lauguðumst
þið laugist lauguðust laugist lauguðust
þeir, þær, þau laugast lauguðust laugist lauguðust
imperative boðháttur
singular þú laugast (þú), laugastu
plural þið laugist (þið), laugisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
laugaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
laugaður lauguð laugað laugaðir laugaðar lauguð
accusative
(þolfall)
laugaðan laugaða laugað laugaða laugaðar lauguð
dative
(þágufall)
lauguðum laugaðri lauguðu lauguðum lauguðum lauguðum
genitive
(eignarfall)
laugaðs laugaðrar laugaðs laugaðra laugaðra laugaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
laugaði laugaða laugaða lauguðu lauguðu lauguðu
accusative
(þolfall)
laugaða lauguðu laugaða lauguðu lauguðu lauguðu
dative
(þágufall)
laugaða lauguðu laugaða lauguðu lauguðu lauguðu
genitive
(eignarfall)
laugaða lauguðu laugaða lauguðu lauguðu lauguðu

Etymology 2

Noun

lauga

  1. indefinite genitive plural of laug

Norwegian Bokmål

Noun

lauga

  1. definite plural of laug

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /¹lœʊːɡɑ/

Noun

lauga n

  1. definite plural of laug

Etymology 2

From Old Norse lauga. Attested by Jacob Nicolai Wilse in 1780 in his Spydeberg dialect dictionary spelled as louge sig.

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /²lœʊːɡɑ/

Verb

lauga (present tense laugar, past tense lauga, past participle lauga, passive infinitive laugast, present participle laugande, imperative lauga/laug)

  1. to bathe (have a bath in order to wash)
    Synonym: bada
  • laurdag, laugardag (saturday, literally bathing day)

References