lofa

See also: lova

French

Pronunciation

Verb

lofa

  1. third-person singular past historic of lofer

Galician

Etymology

Unknown

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɔfa/ [ˈlɔ.fɐ]
  • Rhymes: -ɔfa
  • Hyphenation: lo‧fa

Noun

lofa f (plural lofas)

  1. hooligan, lout, yob
    Synonym: tarabelo

Adjective

lofa m or f (plural lofas)

  1. teaser, joker, troublemaker

References

Gothic

Romanization

lofa

  1. romanization of 𐌻𐍉𐍆𐌰

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɔːva/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔːva

Verb

lofa (weak verb, third-person singular past indicative lofaði, supine lofað)

  1. to promise [with dative ‘someone’, along with dative ‘something’ or (+ infinitive) ‘to do something’]
    Synonym: heita
    Lofaðu að hætta þessu!
    Promise to stop this!
    Ég lofaði að hann fengi nammi.
    I promised that he'd get some candy.
    Lofaðu mér því að þú komir aftur!
    Promise me you'll come back!
    Ég lofaði henni boltanum.
    I promised her the ball.
  2. to praise [with accusative]
    • Psalm 22: 23 (Icelandic, English)
      Ég vil kunngjöra bræðrum mínum nafn þitt, í söfnuðinum vil ég lofa þig!
      I will declare your name to my brothers; in the congregation I will praise you!
    • Psalm 22: 25 (Icelandic, English)
      Snauðir munu eta og verða mettir, þeir er leita Drottins munu lofa hann. Hjörtu yðar lifni við að eilífu.
      The poor will eat and be satisfied; they who seek the LORD will praise him— may your hearts live forever!
    Hún lofaði nýju tæknina.
    She praised the new technology.
  3. (intransitive) to permit, to allow
  4. to let, to permit, to allow [with dative ‘someone’, along with accusative ‘something’ or (+ infinitive) ‘to do something’]
    Synonym: leyfa
    Lof mér að sjá!
    Let me see!

Conjugation

lofa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur lofa
supine sagnbót lofað
present participle
lofandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lofa lofaði lofi lofaði
þú lofar lofaðir lofir lofaðir
hann, hún, það lofar lofaði lofi lofaði
plural við lofum lofuðum lofum lofuðum
þið lofið lofuðuð lofið lofuðuð
þeir, þær, þau lofa lofuðu lofi lofuðu
imperative boðháttur
singular þú lofa (þú), lofaðu
plural þið lofið (þið), lofiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lofast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að lofast
supine sagnbót lofast
present participle
lofandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég lofast lofaðist lofist lofaðist
þú lofast lofaðist lofist lofaðist
hann, hún, það lofast lofaðist lofist lofaðist
plural við lofumst lofuðumst lofumst lofuðumst
þið lofist lofuðust lofist lofuðust
þeir, þær, þau lofast lofuðust lofist lofuðust
imperative boðháttur
singular þú lofast (þú), lofastu
plural þið lofist (þið), lofisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lofaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lofaður lofuð lofað lofaðir lofaðar lofuð
accusative
(þolfall)
lofaðan lofaða lofað lofaða lofaðar lofuð
dative
(þágufall)
lofuðum lofaðri lofuðu lofuðum lofuðum lofuðum
genitive
(eignarfall)
lofaðs lofaðrar lofaðs lofaðra lofaðra lofaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
lofaði lofaða lofaða lofuðu lofuðu lofuðu
accusative
(þolfall)
lofaða lofuðu lofaða lofuðu lofuðu lofuðu
dative
(þágufall)
lofaða lofuðu lofaða lofuðu lofuðu lofuðu
genitive
(eignarfall)
lofaða lofuðu lofaða lofuðu lofuðu lofuðu

Derived terms

Irish

Alternative forms

  • lobhtha (obsolete)
  • lobhaite (nonstandard)

Pronunciation

Verb

lofa

  1. past participle of lobh

Adjective

lofa

  1. rotten

References

  1. ^ Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry [Phonetics of an Irish Dialect of Kerry] (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, § 52, page 28
  2. ^ de Bhaldraithe, Tomás (1977) Gaeilge Chois Fhairrge: An Deilbhíocht [The Irish of Cois Fharraige: Accidence] (in Irish), 2nd edition, Institiúid Ard-Léinn Bhaile Átha Cliath [Dublin Institute for Advanced Studies], § 180 (iii), page 78
  3. ^ Finck, F. N. (1899) Die araner mundart [The Aran Dialect] (in German), Zweiter Band: Wörterbuch [Second volume: Dictionary], Marburg: Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, page 180
  4. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 43, page 19

Further reading

  • Dinneen, Patrick S. (1927) “loḃṫa”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 668; reprinted with additions 1996, →ISBN
  • Ó Dónaill, Niall (1977) “lofa”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Old English

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlo.fɑ/, [ˈlo.vɑ]
  • IPA(key): /ˈloː.fɑ/, [ˈloː.vɑ]

Noun

lofa

  1. genitive plural of lof

Noun

lōfa

  1. genitive plural of lōf

Scottish Gaelic

Etymology

From English loaf.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɫ̪ɔfə/

Noun

lofa m (genitive singular lofa, plural lofan)

  1. loaf

Mutation

Mutation of lofa
radical lenition
lofa unchanged

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Scottish Gaelic.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Swahili

Etymology

From English loafer.

Pronunciation

Noun

lofa class V (plural malofa class VI)

  1. a loafer, a derelict (idle person)