mellificus
Latin
Etymology
Derived from the oblique stem mell- of mel (“honey”) + -i- + -ficus (suffix denoting making).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛlˈlɪ.fɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [melˈliː.fi.kus]
Adjective
mellificus (feminine mellifica, neuter mellificum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mellificus | mellifica | mellificum | mellificī | mellificae | mellifica | |
| genitive | mellificī | mellificae | mellificī | mellificōrum | mellificārum | mellificōrum | |
| dative | mellificō | mellificae | mellificō | mellificīs | |||
| accusative | mellificum | mellificam | mellificum | mellificōs | mellificās | mellifica | |
| ablative | mellificō | mellificā | mellificō | mellificīs | |||
| vocative | mellifice | mellifica | mellificum | mellificī | mellificae | mellifica | |
Derived terms
Related terms
Descendants
- French: mellifique
References
- “mellificus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mellificus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.