mellitulus
Latin
Etymology
From mellītus (“honey-sweet, honeyed; darling”) + -ulus (diminutive-forming suffix), from mel (“honey”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛlˈliː.tʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [melˈliː.t̪u.lus]
Adjective
mellītulus (feminine mellītula, neuter mellītulum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | mellītulus | mellītula | mellītulum | mellītulī | mellītulae | mellītula | |
genitive | mellītulī | mellītulae | mellītulī | mellītulōrum | mellītulārum | mellītulōrum | |
dative | mellītulō | mellītulae | mellītulō | mellītulīs | |||
accusative | mellītulum | mellītulam | mellītulum | mellītulōs | mellītulās | mellītula | |
ablative | mellītulō | mellītulā | mellītulō | mellītulīs | |||
vocative | mellītule | mellītula | mellītulum | mellītulī | mellītulae | mellītula |
Synonyms
- (honey-sweet): melleus, melliculus, mellītus
Derived terms
Related terms
References
- “mellitulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mellitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- mellitulus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016