mellarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛlˈlaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [melˈlaː.ri.us]
Adjective
mellārius (feminine mellāria, neuter mellārium); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to honey.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mellārius | mellāria | mellārium | mellāriī | mellāriae | mellāria | |
| genitive | mellāriī | mellāriae | mellāriī | mellāriōrum | mellāriārum | mellāriōrum | |
| dative | mellāriō | mellāriae | mellāriō | mellāriīs | |||
| accusative | mellārium | mellāriam | mellārium | mellāriōs | mellāriās | mellāria | |
| ablative | mellāriō | mellāriā | mellāriō | mellāriīs | |||
| vocative | mellārie | mellāria | mellārium | mellāriī | mellāriae | mellāria | |
Synonyms
- (beekeeper, beemaster): apiārius, mellifex
- (of or pertaining to honey): melinus, melleus, mellītus, mellōsus
Derived terms
Related terms
Descendants
- Galician: meleiro
Noun
mellārius m (genitive mellāriī or mellārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mellārius | mellāriī |
| genitive | mellāriī mellārī1 |
mellāriōrum |
| dative | mellāriō | mellāriīs |
| accusative | mellārium | mellāriōs |
| ablative | mellāriō | mellāriīs |
| vocative | mellārie | mellāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “mellarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mellarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.