mellitus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛlˈliː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [melˈliː.t̪us]
Adjective
mellītus (feminine mellīta, neuter mellītum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to honey.
- Sweetened with honey, honey-sweet, honeyed.
- (figuratively) As sweet as honey; honey-sweet, darling, lovely.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mellītus | mellīta | mellītum | mellītī | mellītae | mellīta | |
| genitive | mellītī | mellītae | mellītī | mellītōrum | mellītārum | mellītōrum | |
| dative | mellītō | mellītae | mellītō | mellītīs | |||
| accusative | mellītum | mellītam | mellītum | mellītōs | mellītās | mellīta | |
| ablative | mellītō | mellītā | mellītō | mellītīs | |||
| vocative | mellīte | mellīta | mellītum | mellītī | mellītae | mellīta | |
Synonyms
- (darling, honey): mel
- (honey-sweet): melleus, melliculus, mellītulus
- (of or pertaining to honey): melinus, mellārius, melleus, mellōsus
Derived terms
Related terms
Descendants
Noun
mellītus m (genitive mellītī); second declension
- (figuratively, term of endearment) Sweet, darling, honey.
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mellītus | mellītī |
| genitive | mellītī | mellītōrum |
| dative | mellītō | mellītīs |
| accusative | mellītum | mellītōs |
| ablative | mellītō | mellītīs |
| vocative | mellīte | mellītī |
References
- “mellitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mellitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mellitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Latin Dictionary and Grammar Aid from Kevin Cawley at the University of Notre Dame Archives.