paczka

See also: pączka and paczką

Polish

Etymology

From paka +‎ -ka.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈpat͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: pacz‧ka

Noun

paczka f (diminutive paczuszka, augmentative paka)

  1. package, parcel
  2. bunch (an informal body of friends)
    Synonym: banda
  3. (colloquial, software) package (specially prepared software)
    Synonym: pakiet
  4. (Żywiec) fir trunk cut into pieces the length of ordinary shingles
    Hypernym: pień

Declension

Declension of paczka
singular plural
nominative paczka paczki
genitive paczki paczek
dative paczce paczkom
accusative paczkę paczki
instrumental paczką paczkami
locative paczce paczkach
vocative paczko paczki

Further reading

  • paczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • paczka in Polish dictionaries at PWN
  • Leon Rzeszowski (1891) “paczki”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 359

Slovincian

Etymology

From pak +‎ -ka. Compare Kashubian paczk and Polish paczka.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpat͡ʃ.ka/
  • Rhymes: -at͡ʃka
  • Syllabification: pacz‧ka

Noun

paczka f

  1. bundle, pack, packet, batch, sheaf, package, parcel

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.