pokładaczka

See also: pokładaczką

Polish

Etymology

From pokładacz +‎ -ka. First attested in 1853.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.kwaˈdat͡ʂ.ka/
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: po‧kła‧dacz‧ka

Noun

pokładaczka f

  1. (obsolete, agriculture) work or time of initial plowing or tilling

Declension

Declension of pokładaczka
singular
nominative pokładaczka
genitive pokładaczki
dative pokładaczce
accusative pokładaczkę
instrumental pokładaczką
locative pokładaczce
vocative pokładaczko
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Korrespondent Handlowy, Przemysłowy i Rolniczy : wychodzi dwa razy na tydzień przy Gazecie Warszawskiej‎[1] (in Polish), number 33, 28 April 1853, page 2

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.