pokładowy
Polish
Etymology
From pokład + -owy. First attested in 1802.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.kwaˈdɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: po‧kła‧do‧wy
Adjective
pokładowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, nautical, aviation, transport) deck, board (of or relating to inside of a ship, plane, or vehicle generally)
- (relational, geology) seam; bed, deposit (of or relating to thin stratum, especially of an economically viable material such as coal or mineral)
Declension
Declension of pokładowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | pokładowy | pokładowa | pokładowe | pokładowi | pokładowe | |
| genitive | pokładowego | pokładowej | pokładowego | pokładowych | ||
| dative | pokładowemu | pokładowej | pokładowemu | pokładowym | ||
| accusative | pokładowego | pokładowy | pokładową | pokładowe | pokładowych | pokładowe |
| instrumental | pokładowym | pokładową | pokładowym | pokładowymi | ||
| locative | pokładowym | pokładowej | pokładowym | pokładowych | ||
Related terms
adjectives
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- pokładać impf
- pokładować impf
- pokłaść pf
References
Further reading
- pokładowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pokładowy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokładowy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pokładowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokładowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 498
- pokładowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego