pokładowiec

Polish

Etymology

From pokład +‎ -owiec. First attested in 1843.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.kwaˈdɔ.vjɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: po‧kła‧do‧wiec

Noun

pokładowiec m animal or m inan[2]

  1. (nautical) ship with a deck

Declension

Declension of pokładowiec
singular plural
nominative pokładowiec pokładowce
genitive pokładowca pokładowców
dative pokładowcowi pokładowcom
accusative pokładowca pokładowce
instrumental pokładowcem pokładowcami
locative pokładowcu pokładowcach
vocative pokładowcu pokładowce

or

Declension of pokładowiec
singular plural
nominative pokładowiec pokładowce
genitive pokładowca pokładowców
dative pokładowcowi pokładowcom
accusative pokładowiec pokładowce
instrumental pokładowcem pokładowcami
locative pokładowcu pokładowcach
vocative pokładowcu pokładowce
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Dziennik Warszawski‎[1] (in Polish), volume 4, number 231, 4 September 1854, page 2
  2. ^ “pokładowiec”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.