pokładka

See also: pokładką

Polish

Etymology

From pokładać +‎ -ka. First attested in 1770.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: po‧kład‧ka

Noun

pokładka f

  1. (obsolete) egg under a roosting hen

Declension

Declension of pokładka
singular plural
nominative pokładka pokładki
genitive pokładki pokładek
dative pokładce pokładkom
accusative pokładkę pokładki
instrumental pokładką pokładkami
locative pokładce pokładkach
vocative pokładko pokładki
adjectives
nouns
verbs

See also

References

  1. ^ Karol Wyrwicz (1770) Geografia powszechna. (Allgemeine Geographie.) pol. - W Warszawie, Druk. J. K. Mci i Rzecyspospolitey 1770.) XVI, 740 S.‎[1] (in Polish), Druk. J. K. Mci i Rzecyspospolitey, page 195

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.