predikativo

Esperanto

Etymology

Ultimately derived from Latin praedicātīvus.

Pronunciation

  • IPA(key): /predikaˈtivo/
  • Rhymes: -ivo
  • Hyphenation: pre‧di‧ka‧ti‧vo

Noun

predikativo (accusative singular predikativon, plural predikativoj, accusative plural predikativojn)

  1. (grammar) predicative case (case marking a predicative nominative/adjective)
    En la frazoj la tago estas bela, mi fariĝis kapitano, vi ŝajnas malgaja, la vortoj bela, kapitano, malgaja, estas la predikativoj de la subjektoj tago, mi, vi. ― In the sentences la tago estas bela, mi fariĝis kapitano, vi ŝajnas malgaja, the words bela, kapitano, malgaja, are the predicative cases of the subjects tago, mi, vi.
    En la frazoj ne nomu min reĝido, oni ne povas konsideri neekzistantaj tiujn faktojn, la vortoj reĝido, neekzistantaj, estas la predikativoj de la objektaj komplementoj min, faktojn. ― In the sentences ne nomu min reĝido, oni ne povas konsideri neekzistantaj tiujn faktojn, the words reĝido, neekzistantaj, are the predicative cases of the object complements min, faktojn.

See also

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.