pronosticar
Catalan
Etymology
Borrowed from Medieval Latin prognōsticō, from prognōsticus, from Ancient Greek προγνωστικός (prognōstikós, “foreknowing”).
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [pɾu.nus.tiˈka]
- IPA(key): (Balearic) [pɾo.nos.tiˈka]
- IPA(key): (Valencia) [pɾo.nos.tiˈkaɾ]
- Homophone: pronosticà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
pronosticar (first-person singular present pronostico, first-person singular preterite pronostiquí, past participle pronosticat)
Conjugation
Related terms
Further reading
- “pronosticar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “pronosticar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “pronosticar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pronosticar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Anagrams
Spanish
Etymology
Borrowed from Medieval Latin prognōsticō, from prognōsticus, from Ancient Greek προγνωστικός (prognōstikós, “foreknowing”), from προ- (pro-) + γνωστικός (gnōstikós, “of or for knowing, good at knowing”), from γιγνώσκω (gignṓskō, “to learn, know, perceive, mark, learn”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾonostiˈkaɾ/ [pɾo.nos.t̪iˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: pro‧nos‧ti‧car
Verb
pronosticar (first-person singular present pronostico, first-person singular preterite pronostiqué, past participle pronosticado)
- to forecast, prognosticate, foresee
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive pronosticar | dative | pronosticarme | pronosticarte | pronosticarle, pronosticarse | pronosticarnos | pronosticaros | pronosticarles, pronosticarse |
| accusative | pronosticarme | pronosticarte | pronosticarlo, pronosticarla, pronosticarse | pronosticarnos | pronosticaros | pronosticarlos, pronosticarlas, pronosticarse | |
| with gerund pronosticando | dative | pronosticándome | pronosticándote | pronosticándole, pronosticándose | pronosticándonos | pronosticándoos | pronosticándoles, pronosticándose |
| accusative | pronosticándome | pronosticándote | pronosticándolo, pronosticándola, pronosticándose | pronosticándonos | pronosticándoos | pronosticándolos, pronosticándolas, pronosticándose | |
| with informal second-person singular tú imperative pronostica | dative | pronostícame | pronostícate | pronostícale | pronostícanos | not used | pronostícales |
| accusative | pronostícame | pronostícate | pronostícalo, pronostícala | pronostícanos | not used | pronostícalos, pronostícalas | |
| with informal second-person singular vos imperative pronosticá | dative | pronosticame | pronosticate | pronosticale | pronosticanos | not used | pronosticales |
| accusative | pronosticame | pronosticate | pronosticalo, pronosticala | pronosticanos | not used | pronosticalos, pronosticalas | |
| with formal second-person singular imperative pronostique | dative | pronostíqueme | not used | pronostíquele, pronostíquese | pronostíquenos | not used | pronostíqueles |
| accusative | pronostíqueme | not used | pronostíquelo, pronostíquela, pronostíquese | pronostíquenos | not used | pronostíquelos, pronostíquelas | |
| with first-person plural imperative pronostiquemos | dative | not used | pronostiquémoste | pronostiquémosle | pronostiquémonos | pronostiquémoos | pronostiquémosles |
| accusative | not used | pronostiquémoste | pronostiquémoslo, pronostiquémosla | pronostiquémonos | pronostiquémoos | pronostiquémoslos, pronostiquémoslas | |
| with informal second-person plural imperative pronosticad | dative | pronosticadme | not used | pronosticadle | pronosticadnos | pronosticaos | pronosticadles |
| accusative | pronosticadme | not used | pronosticadlo, pronosticadla | pronosticadnos | pronosticaos | pronosticadlos, pronosticadlas | |
| with formal second-person plural imperative pronostiquen | dative | pronostíquenme | not used | pronostíquenle | pronostíquennos | not used | pronostíquenles, pronostíquense |
| accusative | pronostíquenme | not used | pronostíquenlo, pronostíquenla | pronostíquennos | not used | pronostíquenlos, pronostíquenlas, pronostíquense | |
Related terms
- pronosticador
- pronóstico
- pronosticón
Further reading
- “pronosticar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024