puniceus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [puːˈnɪ.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [puˈniː.t͡ʃe.us]
Adjective
pūniceus (feminine pūnicea, neuter pūniceum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pūniceus | pūnicea | pūniceum | pūniceī | pūniceae | pūnicea | |
| genitive | pūniceī | pūniceae | pūniceī | pūniceōrum | pūniceārum | pūniceōrum | |
| dative | pūniceō | pūniceae | pūniceō | pūniceīs | |||
| accusative | pūniceum | pūniceam | pūniceum | pūniceōs | pūniceās | pūnicea | |
| ablative | pūniceō | pūniceā | pūniceō | pūniceīs | |||
| vocative | pūnicee | pūnicea | pūniceum | pūniceī | pūniceae | pūnicea | |
See also
| albus, candidus, subalbus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus, cānus, blancus (ML.) | glaucus, rāvus, pullus, cinereus, cinerāceus, plumbeus, grīseus (ML. or NL.) | niger, āter, piceus, furvus |
| ruber, rūbidus, rūfus, rubicundus, russus, rubrīcus, pūniceus, murrinus, mulleus; cocceus, coccīnus, badius | rutilus, armeniacus, aurantius, aurantiacus; fuscus, suffuscus, colōrius, cervīnus, spādīx, castaneus, aquilus, fulvus, brunneus (ML.) | flāvus, sufflāvus, flāvidus, fulvus, lūteus, gilvus, helvus, croceus, pallidus, blondinus (ML.) |
| galbus, galbinus, lūridus | viridis | prasinus |
| cȳaneus | caeruleus, azurīnus (ML.), caesius, blāvus (LL.) | glaucus; līvidus; venetus |
| violāceus, ianthinus, balaustīnus (NL.) | ostrīnus, amethystīnus | purpureus, ātropurpureus, roseus, rosāceus |
References
- “puniceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- puniceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.